Choroba Parkinsona (Parkinson Krankheit) nazywana jest także chorobą neurodegeneracyjną. Najczęściej dotyka osoby powyżej 65 roku życia. Niestety jest to choroba bardzo podstępna, której proces rozwojowy przebiega powoli,
a jej pierwsze symptomy są trudne do zauważenia. Choroba Parkinsona charakteryzuje się stopniowym zmniejszaniem sprawności ruchowej i intelektualnej. Okazuje się, że z uwagi na starzejące się społeczeństwo, choroba ta może z roku na rok stanowić coraz większy problem. Jak zatem opiekować się osobą, która zmaga się z tą niewdzięczną chorobą?
Na podstawie statystyk stwierdzono, że Parkinson dotyka częściej mężczyzn niż kobiety. Na to schorzenie cierpi ok. 0,1-0,2% ludności świata. Demotywujące jest to, że w ciągu roku Parkinsona diagnozuje się u 10-20 osób na każde 100 tysięcy osób. Objawy tej choroby następują bardzo powoli i początkowo przypominają zwykłe zmęczenie, które wśród osób starszych jest stosunkowo naturalnym zjawiskiem. Choroba Parkinsona w swoim początkowym stadium, mylona jest także ze schorzeniami reumatycznymi, ponieważ towarzyszy jej osłabienie, spowolnienie ruchowe i pewna niezgrabność w ruchach.
Z biegiem czasu do wymienionych objawów, dochodzą także zaburzenia równowagi
i trudności z wykonywaniem prostych czynności. Ogólnie spowolnienie ruchowe, drżenie rąk, pochylenie sylwetki do przodu to najczęściej występujące objawy,
po których można zdiagnozować rodzaj choroby. Choroba Parkinsona objawia się także poprzez problemy umysłowe, które prowadzą do spowolnienia myślenia
i deficytów pamięci.
Osoba z chorobą Parkinsona wymaga stałej i specjalistycznej opieki. Zadaniem opiekunki jest zapewnienie odpowiedniej ilości ruchu, systematyczne podawanie posiłków i pełna farmakologia. Kontakt z chorym, wraz z rozwojem choroby, może okazać się bardzo utrudniony. Wypowiadanie słów, a tym bardziej cały zdań,
może stanowić nie lada wyzwanie dla chorego, dlatego warto podejmować działania, które ułatwiają komunikację. Najlepiej podczas rozmowy formułować pytania ogólne, do których wystarczy odpowiedź TAK lub NIE.
Codzienne obowiązki.
Osoba starsza (altere Person) zmagająca się z Parkinsonem, potrzebuje także pomocy w codziennym życiu. Postępująca choroba utrudnia codzienne sytuacje. Ubieranie się, spożywanie posiłków, a nawet wstawanie z łóżka, wymagają pomocy opiekunki. Niezbędną będzie także pomoc w codziennej higienie. Opiekunka (Betreuerin) musi mieć świadomość, że chory coraz częściej będzie potrzebował pomocy i większego zaangażowania z jej strony.
Bezsenność (Schlaflosigkeit) to kolejny problem występujący u osób starszych. Należy wówczas wyeliminować wszystkie czynniki, które mogą utrudniać zasypianie. Opiekunka (Betreuerin) musi zadbać o odpowiednią pozycję chorego podczas snu, zapewnić odpowiednią temperaturę w pomieszczeniu i przygasić światło. Dobry sposobem na spokojny sen jest także dbałość o ciszę i spokój. Ważne, aby do pokoju chorego nie dobiegał hałas.
Ponieważ nie ma jednego, skutecznego leku na walkę z tą chorobą, należy zadbać
o możliwie najdłuższe opóźnienie procesu rozwoju. Odpowiednie środki farmakologiczne i leczenie mogą złagodzić przebieg choroby. Opieka (Pflege) nad osobą chorą, zmagającą się z Parkinsonem wymaga dużego zaangażowania, opanowania i troski, jaką niewątpliwie musi wykazywać się każda opiekunka.
